Bugün yer gök inlesin. Bir otizmli çocuk Annesini daha gömdük.⚘ O cenaze merasiminde başlarda taşınan Anne ,ömründe ilkkez elbirligiyle ebediyete yolcu edildi apar topar.Ama ne hazindir ki Eşi onun Salından Tutamadı,Hakkımı helal ediyorum diyen cemaatin içinde yer alamadı. Cami bahçesinin önünde hayat arkadaşının ona emaneti olan otizmli Evladının başında beklemesi gerekiyordu. Ne acıdır ki Sanki annesinin gidişini fark etmiş gibi hüzünlü İLKER’ Birde epilepsi kriziyle çırpınırken Baba ve Abla onunla ilgilenmesi gerekiyordu. Otizmli ailelerin Eşit yurttaşlık tan bahsedilmesini anlayabilmesi mümkün mü?Hakça yaşam, insanlık ONURU na yaraşır bir dünya beklentisi çok mu imkansız? İlkay Konya bugün eminim Gözleri arkada kalarak Hakka yürüdü. Ama bizler her seferinde bu acı tabloyu yaşarken yeniden yeniden ÖLÜYORUZ. Canparesi İLKER ‘ini Rabbım iyi insanlarla karşılaştirsin. Annelerin,Babaların ölumde bari vedalaşmak için fırsatı olsun
